Blog - Zoet?
Over Suze Robertson 1855 – 1922
Susanna Robertson, roepnaam Suze, was de jongste van negen in een koopmansgezin. Al jong ging ze naar een Wassenaarse kostschool voor meisjes. Rond deze gegevens hangt de lucht van zoetigheid en nuffigheid, maar de werkelijkheid is anders. Suze bleek geen volgzaam bedeesd juffertje, maar een vrouw met een eigen wil.
Al jong openbaarde zich haar talent voor tekenen en schilderen, en ze kreeg haar opleiding op meerdere Akademies, waarbij ze het als eerste vrouw voor elkaar kreeg om de naakklasse bij te wonen.
Suze werd lid van de gerenommeerde Pulchri Studio, won prijzen op internationale tentoonstellingen en had belangrijke bewonderaars: Charley Toorop noemde haar de belangrijkste kunstenares van de 19e eeuw.
En Suze Robertson was succesvol; veel meer dan haar man, de schilder Richard Bisschop. Mevrouw was de kostwinner. Hun dochter Saar ging naar een pleeggezin waarmee zij voor haar carrière koos.
In stijl en onderwerpkeuze was ze eigenzinnig en wars van stromingen en modes. De toon is donker, zelfs somber, met kenmerken van expressionisme. Haar manier van werken is stoer en rauw, maar met mededogen voor haar onderwerp. Vaak schildert ze vrouwen, meisjes, en kale stadsgezichten: het harde leven van eenvoudige, zwoegende mensen zonder dit te romantiseren. Ze schildert geen lieve gezichies schrijft ze zelf. Dat maakt haar tot een kunstenaar met een krachtige, eigen persoonlijkheid en oog voor sociale toestanden. Haar werk lijkt op dat van de jonge Vincent van Gogh. Ze is allerminst zoet of nuffig!
Suze Robertson, bijna honderd jaar geleden gestorven, is een schilder die tot op heden tentoonstellingen krijgt, zoals meest recent in 2013-2014 bij Museum Mesdag.
Deze pastel bevat alles wat haar belangrijk en uniek maakt: een ingetogen, bescheiden meisjesportret in klare tonen en sterke lijnen; zonder sentimentaliteit maar vol gevoel.
Suze ten voeten uit.
Als sterke, zwarte koffie. Zonder suiker, geen room. Wel troostrijk.
Pieter Ewals
Suze Robertson